Yazmak insanı gerçekten rahatlatıyor. "Bunu neden böyle yaptın, Neden?" veya "Salak mısın sen?" diye bilgiçlik taslayanlar olmayınca kendini daha hissiz hissediyorsun. Hayatındaki tek derdin boş bir şeymiş gibi davranıyorsun. Evet bir süre sonra gerçekten öyle olacak. İyi de, insan bazen unutmak istemiyor... 

hep kendisiyle olmasını istiyor. Baktığı kızların gözlerini oymak mesela, hala o hakka sahipmişçesine. Çünkü yanında bir tek onu istiyorsun. Anladın mı şimdi?

-Hayır...